الغيرة
4- Kıskançlık
أخبرنا محمد
بن المثنى قال
نا خالد قال
نا حميد قال
قال أنس كان
النبي صلى
الله عليه
وسلم عند إحدى
أمهات
المؤمنين
فأرسلت أخرى
بقصعة فيها
طعام فضربت يد
الرسول فسقطت
القصعة
فانكسرت فأخذ
النبي صلى الله
عليه وسلم
الكسرتين فضم
إحداهما إلى
الأخرى فجعل
يجمع فيها
الطعام ويقول
غارت أمكم كلوا
فأكلوا فأمر
حتى جاءت
بقصعتها التي
في بيتها فدفع
القصعة
الصحيحة إلى
الرسول وترك
المكسورة في
بيت التي
كسرتها
[-: 8853 :-] Enes der ki: Resulullah
(Sallallahu aleyhi ve Sellem) hanımlarından birinin yanında idi. Diğer bir
hanımı ona bir tabak içinde yemek gönderdi. Hanımı Resulullah (Sallallahu
aleyhi ve Sellem)'in eline vurdu ve tabak düşüp kırıldı. Resulullah (Sallallahu
aleyhi ve Sellem) kırılan tabağın iki parçasını alıp birini diğerine ekleyerek
yemeği toplayıp: "Anneniz kıskandı, yiyiniz" demeye başladı.
Oradakiler de yediler. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in emri üzerine
hanımı yanındaki (yeni bir) tabağı getirdi ve onu yemeği getiren kişiye verdi.
Kırılan tabağı da kıran kişinin evinde bıraktı.
Mücteba: 7170; Tuhfe:
633
Diğer tahric: Hadisi
Buhari (2481, 5225), Ebu Davud (3567), İbn Mace (2334), Tirmizi (1359), Ahmed,
Müsned (1207) ve Tahavi, Şerh Müşkili'l-Asar (3355) rivayet etmişlerdir.
أخبرنا
الربيع بن
سليمان قال
أنا أسد بن
موسى قال نا
حماد بن سلمة
عن ثابت عن
أبي المتوكل عن
أم سلمة أنها
تعني أتت
بطعام في صحفة
لها إلى النبي
صلى الله عليه
وسلم وأصحابه
فجاءت عائشة
مؤتزرة بكساء
ومعها فهر
ففلقت به
الصحفة فجمع النبي
صلى الله عليه
وسلم بين
فلقتي الصحفة
ويقول كلوا
غارت أمكم
مرتين ثم أخذ
رسول الله صلى
الله عليه
وسلم صحفة
عائشة فبعث
بها إلى أم
سلمة وأعطى
صحفة أم سلمة
لعائشة
[-: 8854 :-] Ebu'l-Mutevekkil, Ümmü
Seleme'den naklediyor: Ümmü Seleme bir tabakta Nebi (Sallallahu aleyhi ve
Sellem)'e ve ashabına yemek götürdü. Hz. Aişe elbisesi ile örtünmüş vaziyette
bir taşla geldi ve vurup tabağı kırdı. Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem)
yemeği kırılan tabağın içine topladı ve iki defa: "Yiyiniz, anneniz
kıskandı" dedi. Sonra Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) Hz.
Aişe'nin tabağını aldı ve Ümmü Seleme'ye gönderdi. Ümmü Seleme'nin kırılan
tabağını da Hz. Aişe'ye verdi.
Mücteba: 7/70; Tuhfe:
18247
أخبرنا محمد
بن المثنى عن
عبد الرحمن عن
سفيان عن فليت
عن جسرة بنت
دجاجة عن
عائشة قالت ما
رأيت صانعة
طعام مثل صفية
أهدت إلى
النبي صلى
الله عليه
وسلم إناء فيه
طعام فما ملكت
نفسي أن كسرته
فسألت النبي
صلى الله عليه
وسلم عن
كفارته فقال
إناء كإناء وطعام
كطعام
[-: 8855 :-] Hz. Aişe der ki: Safiyye
gibi güzel yemek yapanı görmedim. Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'e bir
tabak içinde yemek hediye ettiğinde kendimi tutamadım ve tabağı kırdım. Bunun
kefaretini Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'e sorduğumda: "Kaba
karşı kab, yemeğe karşı da yemek" cevabını verdi.
Mücteb8: 7/71; Tuhfe:
17827
Diğer tahric: Hadisi
Ebu Davud (368) ve Ahmed, Müsned (25155) rivayet etmişlerdir.
أخبرنا
الحسن بن محمد
الزعفراني
قال نا حجاج عن
بن جريج زعم
عطاء أنه سمع
عبيد بن عمير
يقول سمعت
عائشة تزعم أن
النبي صلى
الله عليه وسلم
كان يمكث عند
زينب بنت جحش
فيشرب عندها
عسلا فتواصيت أنا
وحفصة أن
أيتنا دخل
عليها النبي
صلى الله عليه
وسلم فلتقل
إني أجد منك
ريح مغافير
أكلت مغافير
فدخل على
إحداهما
فقالت ذلك له
فقال لا بل
شربت عسلا عند
زينب بنت جحش
ولن أعود له فنزلت
يا أيها النبي
لم تحرم ما
أحل الله لك
تبتغي مرضات
أزواجك إن
تتوبا إلى
الله لعائشة
وحفصة وإذ أسر
النبي إلى بعض
أزواجه حديثا
لقوله بل شربت
عسلا
[-: 8856 :-] Hz. Aişe'den rivayete
göre, Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem) Zeyneb binti Cahş'ın yanına giderdi ve
orada bal içerdi. Ben ve Hafsa anlaştık ve hangimizin yanına gelirse Ona:
''Senden meğafir kokusu geliyor. Meğafir mi yedin?" diyeceğiz dedik.
Birimizin yanına geldiğinde Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'e
anlaştığımızı deyince Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem):
"Hayır! Ancak
Zeyneb binti Cahş'ın yanında bal içtim. Bir daha da içmem" dedi. Bunun
üzerine Hz. Aişe ve Hafsa hakkında: "Eşlerinin rızasını gözeterek,
Allah'ın sana helal kıldığı şeyi niçin kendine yasak ediyorsun? Allah
bağışlayandır, acıyandır." (Tahrim 1), " ... Eğer ikiniz de Allah'a
tövbe ederseniz, kaymış olan kalpleriniz düzelmiş olur. .. " (Tahrım 4)
ayetleri nazil oldu. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in: "Bal
içtim" buyurması üzerine de, "Peygamber, eşlerinden birine gizlice
bir söz söylemişti" (Tahrim 3), ayetleri nazil oldu.
Mücteb8: 7/71; Tuhfe:
16322
4718. hadiste tahrici
yapıldı.
أخبرنا
إبراهيم بن
يونس بن محمد
بن حرمي قال نا
أبي قال نا
حماد بن سلمة
عن ثابت عن
أنس أن رسول
الله صلى الله
عليه وسلم
كانت له أمة
يطؤها فلم تزل
به عائشة وحفصة
حتى حرمها على
نفسه فأنزل
الله تعالى يا
أيها النبي لم
تحرم ما أحل
الله لك إلى
آخر الآية
[-: 8857 :-] Enes'in naklettiğine
göre, Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in beraber olduğu bir cariyesi
vardı. Hz. Aişe ile Hafsa, Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'i, cariyeyi
kendine haram kılana kadar rahat bırakmadılar. Bunun üzerine Yüce Allah:
"Eşlerinin rızasını gözeterek, Allah'ın sana helal kıldığı şeyi niçin
kendine yasak ediyorsun? Allah bağışlayandır, acıyandır." (Tahrim 1)
ayetini indirdi.
11543. hadiste tekrar
gelecektir. - Mücteb8: 7/71; Tuhfe: 382
Bu Hadisi: Kütüb-i
Sitte sahipleri içinde sadece Nesai rivayet etmiştir.
أخبرنا
قتيبة بن سعيد
قال نا الليث
عن يحيى عن
عبادة بن
الوليد بن
عبادة بن
الصامت أن
عائشة قالت
التمست رسول
الله صلى الله
عليه وسلم
فأدخلت يدي في
شعره فقال قد
جاءك شيطانك
فقلت أما لك
شيطان قال بلى
ولكن الله
أعانني عليه
فأسلم
[-: 8858 :-] Hz. Aişe der ki:
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'e yaklaştım ve elimi saçlarının
arasına daldırdım. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Şeytan'ın mı
geldi?" dedi. Ben de: "Senin şeytanın yok mudur?" diye sorunca:
"Evet var. AncakAllah bana yardım etti ve şeytanım Müslüman oldu"
cevabını verdi.
Mücteb8: 7/72; Tuhfe:
16184
Bu Hadisi: Kütüb-i
Sitte sahipleri içinde sadece Nesai rivayet etmiştir.
أخبرني
إبراهيم بن
الحسن عن حجاج
عن بن جريج عن
عطاء قال
أخبرني بن أبي
مليكة عن
عائشة قالت
فقدت رسول
الله صلى الله
عليه وسلم ذات
ليلة فظننت
أنه ذهب إلى
بعض نسائه
فتحسسته فإذا
هو راكع أو
ساجد يقول
سبحانك
وبحمدك لا إله
إلا أنت فقالت
بأبي وأمي إنك
لفي شأن وإني
لفي آخر خالفه
عبد الرزاق
[-: 8859 :-] Hz. Aişe der ki: Bir
gece Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in yanımda olmadığını görünce,
hanımlarından birinin yanına gittiğini zannettim. Gidip aradığım da onu rükuda
veya secdede gördüm: "Seni noksanlıklardan tenzih eder, Sana hamd ederim.
Senden başka ilah yoktur" diyordu.
Bunun üzerine ben:
"Anam babam Sana feda olsun. Sen ne yaparken ben ne düşünüyorum!?"
dedim.
Mücteba: 7/72; Tuhfe:
16256
721. hadiste tahrici
yapıldı. Bir sonraki hadise bakınız.
أخبرني
إسحاق بن
منصور قال أنا
عبد الرزاق قال
أنا بن جريج
قال أخبرني بن
أبي مليكة أن
عائشة قالت
افتقدت النبي
صلى الله عليه
وسلم ذات ليلة
فظننت أنه ذهب
إلى بعض نسائه
فتحسست ثم رجعت
فإذا هو راكع
أو ساجد يقول
سبحانك
وبحمدك لا إله
إلا أنت فقلت
بأبي وأمي إنك
لفي شأن وإني
لفي آخر
[-: 8860 :-] Hz. Aişe der ki: Bir
gece Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in yanımda olmadığını görünce,
hanımlarından birinin yanına gittiğini zannettim. Gidip onu araClım ve geri
döndüğümde onu rükuda veya secdede gördüm ve şöyle diyordu: "Seni
noksanlıklardan tenzih eder, Sana hamd ederim. Senden başka ilah yoktur."
Bunun üzerine ben: "Anam babam sana feda olsun. Sen ne yaparken, ben ne
düşünüyorum?!" dedim.1
Mücteba: 7/72; Tuhfe:
16256
721. hadiste tahrici
yapıldı.
أخبرنا
سليمان بن
داود قال أنا
بن وهب قال
أخبرني بن
جريج عن عبد
الله بن كثير
أنه سمع محمد بن
قيس يقول سمعت
عائشة تقول
ألا أحدثكم عن
رسول الله صلى
الله عليه
وسلم وعني
قلنا بلى قالت
لما كانت
ليلتي انقلب
فوضع نعليه
عند رجليه
ووضع رداءه
وبسط طرف
إزاره على
فراشه ولم
يلبث إلا
ريثما ظن أني
قد رقدت ثم
انتعل رويدا
وأخذ رداءه
رويدا ثم فتح
الباب رويدا
فخرج وأجافه
رويدا وجعلت
درعي في رأسي
واختمرت
وتقنعت إزاري
وانطلقت في
أثره حتى جاء
البقيع فرفع
يديه ثلاث
مرات وأطال
القيام ثم انحرف
وانحرفت
فأسرع فأسرعت
فهرول فهرولت
وأحضر وأحضرت
وسبقته فدخلت
فليس إلا أن
اضطجعت فدخل
فقال ما لك يا
عائش رابية
قال سليمان
حسبته قال
حشيا قلت لا
شيء قال
لتخبريني أو
ليخبرني
اللطيف
الخبير قلت يا
رسول الله
فأخبرته الخبر
قال أنت
السواد الذي
رأيت أمامي
قلت نعم قالت
فلهدني لهدة
في صدري
أوجعني قال
أظننت أن يحيف
الله عليك
ورسوله قالت
مهما يكتم
الناس فقد
علمه الله قال
نعم فإن جبريل
أتاني حين رأيت
ولم يكن يدخل
عليك وقد وضعت
ثيابك فناداني
وأخفى منك
وأجبته
فأخفيته منك
وظننت أن قد
رقدت فكرهت أن
أوقظك وخشيت
أن تستوحشي فأمرني
أن آتي أهل
البقيع
فاستغفر لهم
خالفه حجاج
فقال عن بن
جريج عن بن
أبي مليكة عن
محمد بن قيس
[-: 8861 :-] Muhammed b. Kays
anlatıyor: Hz. Aişe: "Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ile benim
aramda olan bir şeyi sizlere anlatayım mı?" deyince, biz:
"Anlat" cevabını verdik. Hz. Aişe şöyle devam etti:
Resulullah (Sallallahu
aleyhi ve Sellem)'in sırası bende olduğu bir gece döndü ve ayakkabılarını ayak
uçlarının yanına koydu. Elbisesini kaldırdı ve hırkasını yatağın bir kenarına
açtı. Benim uyuduğumu sandı ve ayakkabılarını yavaşça giyip, elbisesini yavaşça
aldı. Kapıyı da yavaşça açıp çıktı ve yavaşça geri kapattı. Ben de örtümle
başımı kapattım hırkamla örtündüm ve peşinden gitmeye başladım. BakI' denilen
yere geldi, üç defa ellerini kaldırdı ve uzunca ayakta kaldı. Sonra geri
dönünce ben de geri döndüm. O hızlı yürümeye başlayınca ben de hızlı yürümeye
başladım. O daha da hızlı yürümeye başlayınca ben de daha hızlı yürümeye
başladım. O eve ulaştığında ben de ulaştım ve ondan önce eve girdim. Daha
yerime uzanmadan içeri girdi ve: "Ne oluyor sana ey Aişe! Benden
şüpheleniyor musun?" dedi. Ben de: "Bir şey yok" deyince:
"Ya sen söyle ya da her şeyden haberdar olan lütuf sahibi söyler"
dedi. Ben de: "Ey Allah'ın Resulü!" dedim ve olanları ona söyledim.
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Önümde gördüğüm karartı sen
miydin?" diye sordu. Ben de "Evet" deyince: "Göğsüme bir darbe
vurdu, hatta göğsümü acıttı. Sonra: "Allah'ın ve Resulünün sana
zulmedeceğini mi sandzn?" dedi. Ben de: "insanlar bir şeyi ne kadar
gizleseler Allah o şeyi bilir" dedim. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve
Sellem): "Evet, sen beni gördüğünde Cebrail gelmişti. Sen soyunmuş olduğun
için içeri girmedi. Senin hissetmeyeceğin bir şekilde beni çağırdı. Ben de
senin hissetmeyeceğin bir şekilde ona cevap verdim. Seninde uyuduğunu sandım ve
uyandırmak istemedim. Senin korkmandan da çekindim. Cebrail Bana Baki'
(mezarlığı) ahalisine gidip istiğfar etmem için emir verdi" dedi.
Mücteba: 7/72; Tuhfe:
17593
2175. hadiste tahrici
yapıldı. Bir sonraki hadise bakınız.
أخبرنا يوسف
بن سعيد بن
مسلم المصيصي
قال ثنا حجاج
عن بن جريج
قال أخبرني
عبد الله بن
أبي مليكة أنه
سمع محمد بن
قيس بن مخرمة
يقول سمعت عائشة
تحدث قالت ألا
أحدثكم عني
وعن النبي صلى
الله عليه وسلم
قلنا بلى قالت
لما كانت
ليلتي التي هو
عندي تعني
النبي صلى
الله عليه
وسلم انقلب
فوضع نعليه
عند رجليه
ووضع رداءه
وبسط طرف
إزاره على
فراشه فلم
يلبث إلا
ريثما ظن أني
قد رقدت ثم
انتعل رويدا
وأخذ رداءه
رويدا ثم فتح
الباب رويدا
وخرج فأجافه
رويدا وجعلت
درعي في رأسي
واختمرت
وتقنعت إزاري
وانطلقت في
أثره فجاء
البقيع فرفع
يديه ثلاث
مرات وأطال
القيام ثم
انحرف
فانحرفت
فأسرع فأسرعت
وهرول فهرولت
فأحضر فأحضرت
وسبقته فدخلت
فليس إلا أن اضطجعت
فدخل فقال ما
لك يا عائش
حشيا رابية قالت
لا قال
لتخبرني أو
ليخبرني
اللطيف الخبير
قلت يا رسول
الله بأبي أنت
وأمي فأخبرته
الخبر قال
فأنت السواد
الذي رأيت
أمامي قالت
نعم فلهدني في
صدري لهدة
أوجعتني ثم
قال أظننت أن يحيف
الله عليك
ورسوله قلت
مهما يكتم
الناس فقد
علمه الله قال
نعم فإن جبريل
أتاني حين
رأيت ولم يكن
يدخل عليك وقد
وضعت ثيابك
فناداني
فأخفى منك
فأجبته
فأخفيت منك
وظننت أن قد رقدت
وخشيت أن
تستوحشي
فأمرني أن آتي
أهل البقيع
فاستغفر لهم
قال أبو عبد
الرحمن رواية
عاصم عن عبد
الله بن عامر
بن ربيعة عن
عائشة على غير
هذا اللفظ
قالت فقدته من
الليل فتبعته
فإذا هو
بالبقيع قال
سلام عليكم
دار قوم مؤمنين
أنتم لنا فرط
وإنا لاحقون
اللهم لا تحرمنا
أجرهم ولا
تفتنا بعدهم
قالت ثم التفت
إلي فقال
ويحها لو
تستطيع ما
فعلت
[-: 8862 :-] Muhammed b. Kays b.
Mahreme bildiriyor: Hz. Aişe'nin: "Resulullah (Sallallahu aleyhi ve
Sellem) ile benim aramda geçen bir olayı sizlere anlatayım mı?" dediğini
duydum. Biz de: "Anlat" deyince Hz. Aişe şöyle devam etti:
Resulullah (Sallallahu
aleyhi ve Sellem) sırasının bende olduğu bir gece döndü ve ayakkabılarını
ayakuçlarının yanına koydu. Elbisesini kaldırdı ve hırkasını yatağın bir
kenarına açtı. Benim uyuduğumu zannederek ayakkabılarını yavaşça giyip,
elbisesini yavaşça aldı. Kapıyı da yavaşça açıp çıktı ve yavaşça geri kapattı.
Ben de örtümle başımı kapatarak hırkamla örtündüm ve peşinde gitmeye başladım.
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) Bakı' mezarlığa gelince üç defa
ellerini kaldırdı ve uzunca kıyamda kaldı. Sonra geri dönünce ben de geri
döndüm. O hızlı yürümeye başlayınca ben de hızlı yürümeye başladım. O daha da hızlı
yürümeye başlayınca ben de daha hızlı yürümeye başladım. O eve ulaştığında ben
de ulaştım ve ondan önce eve girdim. Daha yerime uzanmadan içeri girdi ve:
"Ne oluyor sana ey Aişe! Benden şüpheleniyor musun?" dedi. Ben:
"Bir şey yok" deyince: 'Ya sen söyle, ya da her şeyden haberdar olan
lütuf sahibi söyler" dedi. Ben: "Ey Allah'ın Resulü!" dedim ve
olanları ona anlattım. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem):
"Önümde gördüğüm
karartı sen miydin?" dedi. Ben de "Evet" diye cevap verince,
göğsüme bir darbe vurarak göğsümü acıttı. Sonra: "Allah'ın ve Resulünün
sana haksızlık edeceğini mi sandın?" dedi. Ben de: "insanlar bir şeyi
ne kadar gizleseler Allah o şeyi bilir" dedim. Resulullah
(çc>lIc>llc>hu c>leyhi veçellem): "Evet, sen beni gördüğünde
Cebrail gelmişti. Sen soyunmuş olduğun için yanına girmedi. Senin
hissetmeyeceğin bir şekilde Beni çağırdı. Ben de senin hissetmeyeceğin bir
şekilde ona cevap verdim. Senin de uyuduğunu sandım ve senin korkmandan da
çekindim. Cebrail bana BakI' ahalisine gidip bağışlanma dilernem için emir
verdi" buyurdu.
Nesaı der ki:
"Haccac b. Muhammed ve İbn Cüreyc bizim için İbn Vehb'ten daha
kuvvetlidir. Bu hadisi Abdullah b. Amir b. Rabıa, Hz. Aişe'den başka bir
lafızIa rivayet etti."
Mücteba: 7/73; Tuhfe:
17593
2175. hadiste tahrici
yapıldı.
[-: 8863 :-] Hz. Aişe bildiriyor:
Gecenin bir vaktinde Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'i yanımda
bulamayınca onu takip ettim ve kendisini Bakl'de buldum; şöyle diyordu:
"Ey müminler
diyarının ahalisi! Sizlere selam olsun. Siz bizlerden önce gidenler, bizler de
sizleri takip edip ulaşacaklardanız. Allahım! Bizi onların ecrinden mahrum etme
ve onlardan sonra hak yoldan saptırma." Sonra banadönüp: ''Allah ona
acısın, eğer (şüphesini yenmeye) gücü yetseydi bunu yapmazdz (arkarndan
gelmezdi)" dedi.
Mücteba: 7/75
Diğer tahric: Hadisi
Ebu Davud (16226), İbn Mace (1546) ve Ahmed, Müsned (24425) rivayet
etmişlerdir.
2177. hadise bakınız.
أخبرنا
قتيبة بن سعيد
قال ثنا حميد
وهو بن عبد
الرحمن
الرؤاسي عن
هشام بن عروة
عن أبيه عن
عائشة قالت ما
غرت على امرأة
ما غرت على
خديجة من كثرة
ذكر رسول الله
صلى الله عليه
وسلم لها قالت
وتزوجني
بعدها بثلاث
سنين
[-: 8864 :-] Hz. Aişe der ki:
"Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in, Hz. Hatice'yi çok
zikretmesinden dolayı hiçbir kadını onun kadar kıskanmadım. Ondan (vefatından)
üç sene sonra benimle evlendL"
Tuhfe: 16886
8305 hadiste geçti.